BIAŁY OWCZAREK

aniamniam

Na początku lutego odbędzie się seminarium Obedience z Agnieszką Boczulą.
Ja gorąco polecam. Byłam ostatnio i jestem pod wielkim wrażeniem tego w jaki sposób Pani Agnieszka pracuje z psami jak celne ma spostrzeżenia i jak wiele sposobów na rozwiązanie jednego problemu. Inny pies inne podejście. Wyczucie ma niesamowite co można było zaobserwować po tym, że psy wolały pracować z nią i robiły to lepiej niż z własnym przewodnikiem Very Happy

Więcej informacji:
[link widoczny dla zalogowanych]

czarna

Ja co do pani Boczuli mam zupełnie odmienne odczucia, niestety Wink

No i w pamięci mi tkwi "labrador bzzz bzzz" - warszawscy właściciele conajmniej trzylatków wiedzą o co chodzi Wink

jovi

Ja też słyszałam nieciekawe opinie na temat metod szkoleniowych tej pani jakie stosuje do swoich psów . Confused

lewka

Spotkałyśmy sie z Ania na seminarium. Był takze obecny mój Szaruk, ale tyly ko jako obserwator.
O p. Boczuli krązą rózne opowiesci dziwnej tresci.
Od lat jest w czołówce psiego sportu. Mistrzami zostaja takze po kolei jej uczniowie.
To moze byc denerwujace dla wielu osób.
Jak startowałam z moim onkiem patrzyłam z zazdroscia na pracę p. Agnieszki.
Dlatego z moim papillonem zglosiłam sie do niej na szkolenie obedience.
Niestety moje zdrowie nie pozwoliło mi kontynuowac szkolenia.
bylismy tylko na kilku lekcjach.
Jestem bardzo ciekawa jakie to metody sa tak bulwersujące ?
Ja wiem, ze nikt nigdy nie był tak delikatny, uwazny, dla mojego psa jak p. Boczula.
Mam i miałam świra na pnkcie mojego papillona, obsesyjnie dbałam o jego bezpieczeństwo i dobrostan, ale to pani Boczula pokazała mi, ze potrafię być niedelikatna.
Dla mnie jest autorytetem i człowiekiem obdarzonym talentem do pracy z psami. Ma to "coś" nieosiagalne dla innych, a to budzi zawiść.
Szkoda. powinno budzic podziw.
Może fakt, że w gronie obserwatorów na seminarium byli szkoleniowcy z całej Polski, sedziowie prób pracy (m.in.p. Lewkowicz, p. Mrzewińska) doswiadczeni zawodnicy obedience, IPO i inni pasjonaci jest dowodem, ze warto uczyć sie od najlepszych a do takich zalicza sie p. Boczula

czarna

SzaraMyszka

Witam!
A mnie zastanawia jedno. Osoby, które najbardziej czują sie zbulwersowane metodami Agnieszki Boczuli są jednocześnie tymi samymi osobami, które najczęściej stosują awersję wobec swoich psów. Z tą różnicą, że nieświadomie, więcej, robią to w świętym przekonaniu, że ... tego nie robią. A potem słychać, że one to tylko pozytywnie... I rodzi sie we mnie pytanie: lepiej czasem świadomie zastosować awersję, wiedząc jak i mając nad tym kontrolę, czy robić to na co dzień, poza własną świadomością i wiedzą, a na pewno poza kontrolą, żyjąc w błogim przeświadczeniu, że się tego nie robi? Moim zdaniem, pies ma głęboko pod ogonem naszą świadomość skutków i nasze intencje, dla niego liczy się efekt, to, co on czuje

czarna

SzaraMyszka

Och, dzięki za powinzowania, naprawdę, nie oczekiwałam aż tak wylewnego powitania! Wink

Nie, nie znam Waszych psów osobiście, ale dość dobrze jest mi znany obraz rasy. I widziałam nie jednego i nie dwóch przewodników, także białych, którzy to "kliku kliku, 100% pozytyw, tyle tylko, że do czasu. jak wyszli z siebie i wydarli sie na psa, to pies nie wiedział jak się nazywa, a już na pewno nie wiedział, o co chodzi. Inny przykład. Aport uczony metodą przytrzymywania pyska. Toż to awerskja w czystej postaci! Ale jak pytam przewodników, którzy stosują tę metodę to co słyszę? Ja szkolę pozytywnie! więcej przykładów! Proszę bardzo. Co robi 90% właścicieli chcąc pochwalić psa? Głaszcze je! Czysta awersja! Nie wierzysz? Przypatrz się mimice psa, gdy go głaszczesz na przykład po powrocie (nie mylić z głaskaniem na kanapie, kiedy to pies sam przychodzi do nas i podbija rękę!). Ale czy ktokolwiek z nich powie, że stosuje w tym momencie awersję?

SANDRA

Witam. Cieszę się, że jak rozumiem dołączył ktoś, kto pracuje z psami. Very Happy

Miło by było, gdybyśmy choć troszkę więcej się dowiedzieli z kim rozmawiamy, bo teraz .... ja kompletnie nie wiem, z kim Sad

I serdecznie zapraszam do Wrocławia na nasze treningi Very Happy

SzaraMyszka

troszku daleko. Ale bywam na zawodach we Wrocku, więc może się spotkamy...

SANDRA

czarna

SzaraMyszka

ach, wiedziałam, że się odezwiesz. Więcej, przewidziałam nawet styl Twojej wypowiedzi - taki, jak zawsze! Wink

Czytanie ze zrozumieniem - nigdy nigdzie nie twierdziłam, nie twierdzę i twierdzić raczej nie będę, ze psa należy trzymać na łańcuchu (jakimkolwiek), stosować wyłącznie awersyjne metody itd. Twierdzę jednak, że pies musi znać sens słowa nie i respektować moje polecenia, nawet, jeśli ma ochotę na co innego w danym momencie. A do tego awersja w odpowiednio dobranej formie jest potrzebna. A sens mojej pierwotnej wypowiedzi był taki, że osoby, które bardzo krytykują Agnieszkę Boczulę za ŚWIADOME stosowanie awersji w szkoleniu, same ją stosują NIEŚWIADOMIE.

SzaraMyszka

SANDRA

Wiecie co dziewczyny – awersja to zawsze był i jest temat kontrowersyjny. W innym temacie już o tym pisałam. Wskazując pierwszy podział na awersję psychiczną i korektę fizyczną. Pisałam już, jak bardzo mylnie jest odbierana awersja psychiczna i najczęściej źle stosowana pod pretekstem, że to nie jest awersja. A jednocześnie często całkowicie się neguje awersję fizyczną, która jest łatwiejsza do prawidłowego zastosowania a jednocześnie, często o wiele lepiej przyjmowana przez psa. Ja osobiście staram się unikać awersji psychicznej, a fizyczną stosować w sposób świadomy i przemyślany – efekt, psy pracują radośnie i kochają to robić, a jednocześnie mogę pracować np. nad szczegółami pod zawody.
Padł przykład głaskania – i ... trochę się nie zgodzę, przy powitaniu kontakt fizyczny jest kontaktem naturalnym dla psowatych, ale już w czasie pracy niekoniecznie. Skupiony pies, najczęściej wcale sobie nie życzy klepania po łbie (tego najczęściej wcale nie lubi), kłębie (zdecydowanie nie lubią), zadku, boczkach itp. Ja swoje uczę, że pogłaskanie po boku jest pochwałą, a klepanie pobudzeniem np. w czasie treningu z obrony. Prawidłowe nagradzanie jest sztuką, którą trzeba się nauczyć i dobrać do psa. Smaczek, piłka, czy zabawa ciałem to są nagrody budujące więź, jeśli się dobrze ich używa. A jednocześnie nauczy się psa słowa, oznaczającego aprobatę (czyt. Zapowiedź nagrody) i słowa zakazu. Tylko, że to temat rzeka ...