BIAŁY OWCZAREK

Ana · Wysłany: Śro 9:23, 18 Mar 2009 Temat postu:

Witam serdecznie wszystkich forumowiczów - już od dłuższego czasu czytam to forum i nie ukrywam w wielu kwestiach było pomocne - mam 7 miesięczną sunie i cóż niezły z niej diabeł - i dlatego właśnie postanowiłam napisać i prosić o radę - generalnie ostatnimi czasy jak zostawiamy malucha w domu po powrocie zastajemy istne pobojowisko (jest to zawsze ok 8 godzin - idziemy wtedy do pracy, ale mała zawsze rano ma dwa spacery, także jest porządnie wyspacerowana), staram się zawsze przed wyjściem z domu jak i po powrocie do domu dać małej coś, żeby miło kojarzyła i wyjścia i powroty, no ale cóż gryzie co popadie, zaczęła zdzierać tapetę, obgryzać szafkę, rozwaliła domofon (po powrocie do domu nigdy jej za szkody nie karcimy,bo to już po fakcie,także sprzątamy, i udajemy że nic się nie stało-może źle robimy?sama już nie wiem) ...no trochę tego się nabierało już, powiem szczerze nie mamy pomysłu co zrobić, pomocy! bo boję się kiedyś przez te szaleństwa domowe nasza przyjaciółka sobie krzywdę zrobi, oczywiście mam nadzieje że mimo wszystko ten "okres buntu" jej przejdzie. Dziękuję za wszelkie uwagi.

kasia i michał · Wysłany: Śro 22:52, 18 Mar 2009 Temat postu:

Z tego co wiem, można popracować nad tym na (co najmniej) dwa sposoby i równolegle... Po pierwsze, sukcesywnie organizować kilkuminutowe wyjścia, wracać do psa, aby przekonał się, że wszystko jest OK. Stopniowo wydłużać. Za brak szkód nagradzać. Z drugiej strony przy krótkich wyjściach jest spora szansa, że złapiecie też psa na gorącym uczynku, a wtedy, jak sądzę, można okazać dezaprobatę, którą powinien skojarzyć. Nawet tutaj warto oczywiście postępować delikatnie.

Po drugie, czy zostawiacie małą na te 8h z "czymś do roboty"? Zabawki, zwłaszcza takie nie do dyspozycji na co dzień (a kojarzone z Wami), żwacze, kosteczki do memłania... wszystko, na co spożytkuje energię wyładowywaną na ścianach, tapetach i sprzętach... Nasi szkoleniowcy z "Pomocnej Łapy" sugerują także konga z karmą i np. pasztetem, czy jakimś innym "kleidłem". Tak, aby pies mógł zjeść pyszności tylko po długiej i intensywnej pracy... Oczywiście 8h to dużo, ale jakby tak poukrywać smakołyki, dać atrakcyjne zabawki, dużego konga z trudno wypadającą karmą...?

Mam nadzieję, że trochę pomogłem Smile

PS. Żona mi jeszcze podpowiada, co także usłyszeliśmy. Brak pożegnań, to właściwie jest oczywiste - ale także, co już oczywiste wydaje się mniej, stonowane powitania. Mniejsza wylewność powitań = szansa, że pies będzie mniej nakręcony na ten super-ekstra-bomba moment, kiedy Państwo NARESZCIE wracają i stado jest w komplecie Smile

Rzecz jasna nie powinniśmy popadać ze skrajności w skrajność, czyli wychładzać się maksymalnie.

Ana · Wysłany: Czw 8:19, 19 Mar 2009 Temat postu:

Dziękuję za odpowiedź, Greta zostaje z różnymi zabawkami, także generalnie ma czym się zająć :), muszę powiedzieć że wczoraj dostała nową zabawkę i rzeczywiście było mnie szkód, a z tymi pożegnaniami to przyznam szczerze nie było to dla mnie takie oczywiste :). Jeszcze raz dziękuję za rady.

marie · Wysłany: Czw 11:36, 19 Mar 2009 Temat postu:

Ano! Jesli chodzi o zachowanie nasze, to najlepsza porownanie jakie slyszalam to, ze wlasciciel do psa wchodzac i wychodzac z domu powinien sie odnosic jak do... sublokatora Very Happy

Czyli czesc, czesc Smile

Poczytaj w necie na temat treningu klatki kenelowej, jak nic nie znajdziesz, to napisz na priva, w wolnej chwili Ci to rozpisze na podpunkty. Czy mamy klatke, czy nie, przeprowadzanie treningu zostawania jest podobne.
Z pozostalych rzeczy - zabawki, ale nie te, ktore ma na codzien, tylko takie super fajne, ktore dostaje tylko wtedy.Najlepiej, tak jak dziewczyny pisaly smakowite - zucie i gryzienie rozladowuje stres, a na jedzeniu latwiej sie skupic zdenerwowanemu psu niz na zabawie. Mozna jej cala poranna porcje zarcia poupychac w zabawkach, schowac po katach, zeby musiala poszukac.
Spacer - przed wyjsciem z domu koniecznie dlugi, urozmaicony i meczacy. Nie tylko fizycznie, ale takze psychicznie, jakis trening, uczenie sztuczek itd. Do tego ostatnie 15-20 min spaceru juz nie wariujemy i biegamy tylko spokojnym marszem wracamy do domu. Po powrocie tez nie zbieramy sie do wyjscia natychmiast, tylko zajmujemy sie spokojnie swoimi sprawami (czas na wypicie kawy itd), zeby nakreconemu spacerem psu pozwolic sie "rozkrecic" Smile

Wychodzenie - spokojnie, powoli, bez biegania po mieszkaniu. Do tego trzeba popracowac nad soba - jesli pies rozrabia, to my wychodzimy z domu zdenerwowani, on to wyczuwa i spirala sie nakreca. Bardzo tutaj pomaga metoda wizualicji, ktora proponuje Kirsten Helming. Usiadz spokojnie, rozluznij sie i sprobuj wyobrazic sobie obrazy: psa, ktory spokojny, bezpieczny i zadowolony odpoczywa, zjada smakolyki i spi; zegar, ktory "przekreca" tyle godzin ile Was nie ma w domu; siebie przekrecajaca wtedy klucz w zamku i psa machajacego ogonem. Ja osobiscie nie bardzo wierze w telepatie Smile

, ale wiem, ze to bardzo nas uspokaja, a psy to wyczuwaja.
Przestrzen - warto ja psu troche ograniczyc, by nie musial pilnowac calego domu. Zostawcie mu przedpokoj i jeden pokoj, tak by mogl z jednego miejsca widziec cala dostepna powierzchnie i nie biegal z kata w kat nakrecajac sie dodatkowo.
Radio/siatlo/telewizor itd. - jesli, gdy jestescie w domu, przez wiekszosc czasu jest wlaczona np. muzyka, to zostawcie ja wlaczona gdy wychodzicie. Jesli pies zezarl domofon/telefon, a reaguje zywiolowo na jego dzwiek, gdy jestescie w domu, to postarajcie sie go wylaczyc wychodzac - odkladajac sluchawke, wyciszajac dzwiek itd.
Jesli wracacie po zmroku zostawcie zapalone swiatlo.
Psa trzeba tez troszke od siebie "odkleic", co nie jest latwe. Gdy jestesmy w domu nie przeszkadza nam, ze jest wciaz obok. Ale to pomaga mu potem zostawac samemu. Daj psu cos do gryzienia i zostaw go na jego poslaniu, zamknij drzwi od pokoju, a sama pojdz do kuchni zrobic sobie herbate. Oczywiscie taki trening tez wymaga stopniowania od krotkich chwil i latwych zadan (zostaje zjesc smakolyka) do dluzszych okresow (np. sprzatanie) i trudniejszych wyzwan (nie ma smakola do gryzienia, jest za to nagroda).
I starajcie sie wyciszac psie emocje zarowno gdy wychodzicie, jak i gdy wracacie. To jest trudne, niewyglaskac psa "na dowidzenia" nie utulic, gdy szaleje ze szczescia gdy wrocicie, ale tylko to pozwoli mu wyciszyc emocje zwiazane z Waszym wychodzeniem z domu.
Ufff - caly elaborat mi wyszedl Smile

lilu_ · Wysłany: Czw 11:44, 19 Mar 2009 Temat postu:

ana, pamiętaj, że jeśli Greta ma cały czas do dyspozycji te same zabawki, nie są już one dla niej tak atrakcyjne. Możesz jej zabawki "wymieniać", tak żeby np. dostała te same co trzy dni.

Możesz też zostawiać jej "coś nowego", niekoniecznie, codziennie kupując nową zabawkę Very Happy

ale wykorzystując do tego butelki, kartonowe pudła, sznurki, duże frotki do włosów, te 'kartonowe wnętrza' (jaką ma to profesjonalną nazwę??? ) rolki od papieru toaletowego ...jeśli nie obawiasz się, że suka je "zje" Wink

albo, że pomyli swoje 'zabawki' z elementami wyposażenia mieszkania Smile

... i zanim zdążyłam odp, marie opublikowała swój esej Very Happy

dariotka · Wysłany: Czw 17:34, 19 Mar 2009 Temat postu:

sabina · Wysłany: Czw 18:51, 19 Mar 2009 Temat postu:

rzecz ktora ja stosuje - to mówie psu gdzie ide i o której wróce Smile

dziwnie brzmi ale skutkuje Smile

ps istotne zeby sie nie spóźniac Smile

czarna · Wysłany: Czw 22:11, 19 Mar 2009 Temat postu:

dariotka · Wysłany: Pią 7:11, 20 Mar 2009 Temat postu:

Ana · Wysłany: Pią 8:43, 20 Mar 2009 Temat postu:

Dziękuję wszystkim za cenne porady - dam znać o efektach wcielania ich w życie :); marie a z tym domofonem to rzeczywiście, nawet nie pomyśleliśmy o tym, że przecież można go wyłączyć, bo Greta bardzo żywiołowo reaguje na dźwięk domofonu, dziękuję raz jeszcze

michalina&Valar · Wysłany: Pią 9:42, 20 Mar 2009 Temat postu:

Mój pies to aniołek w domu, więc tak jakby nie wiele mogę wypowiedzieć się na ten temat... oprócz kilku, na początku bytności u nas, pudełek chusteczek higienicznych i kilku toreb foliowych oraz naruszonych (nawet nierozszarpanych) kapci (MOICH Wink

), które mu zostawiliśmy do przytulania się, nie dewastował nic innego w domu, a obecnie to nawet tego już nie robi. Nigdy nie dawaliśmy my jakoś specjalnie nowych zabawek do zabawy czy czegoś nowego czym mógłby się zająć, jak i poranny spacer nie jest długi (ale wieczorny jest b. długi i późno w nocy nawet o 1.00 Wink

) właściwie tylko na załatwienie jego potrzeb fizjologicznych. Fakt pożegnania nie były i nie są wylewne z naszej strony (brak czasu rano), tylko komendy "zostań, pilnuj" i to wszystko.
Moim zdaniem tendencje niszczycielskie związane są bardziej z osobowością danego psa i im bardziej pies "miękki" tym bardziej niszczy. Istotne jest również nauczenie go od małego, ze zostaje w domu sam. My zaczęliśmy naukę od kilkuminutowych pozostawień psa samego w pokoju. Później doszliśmy do kilku godzin itd. i nie ma problemu aby był sam w domu nawet 9 -10 godz. (oczywiście są to sporadyczne sytuacje).
Ważne jest aby zauważyć co psa przyciąga i nie zostawiać tego na wierzchu. Nie robić wydarzenia z tego, że wychodzicie (ale to już pisały dziewczyny). Jeżeli pies niszczy meble to albo spisać je na straty i czekać aż się ustabilizuje psina psychicznie (tak ok. 3-ciego roku życia), są też płyny w spryskiwaczu "przeciw gryzieniu", może poskutkuje, no i ew. klatka kenelowa, której ja osobiście nie akceptuje (dla mnie równoznaczna z kolczatką) ale podobno skuteczna.
Jeżeli ściąga i gryzie różne inne przedmioty np.: piloty od TV czy gazetę, to wszystko chować. Jeżeli pies jest związany bardziej z jednym z domowników, to czasami warto mu pozostawić jakąś rzecz tej osoby z jej zapachem na wierzchu (np. stary podkoszulek). Ja poświęciłam swoje kapcie, chowaliśmy wszystkie buty oprócz moich kapci, które po przyjściu zastawaliśmy na posłaniu Valarka, ich nie rozszarpywał troche je poskubał (on prawdopodobnie spał z/na nimi/nich). Teraz właściwie na wiele rzeczy nie zwracamy uwagi, bo on nie rozrabia w ogóle, więc chowamy tylko to co jest ważne np. pilota od TV (ważne dla mojego męża Wink

) i to co mogłoby mu zaszkodzić gdyby próbował to gryźć.
Życzę powodzenia.

marie · Wysłany: Pią 13:36, 20 Mar 2009 Temat postu:

sabina · Wysłany: Pią 14:05, 20 Mar 2009 Temat postu:

czarna · Wysłany: Pią 14:56, 20 Mar 2009 Temat postu:

SANDRA · Wysłany: Pią 15:27, 20 Mar 2009 Temat postu:

A ja tam nigdy się ze swoimi psami nie żegnam, tylko witam

Moje wszystkie psy jakie miałam uwielbiały rytuały i to nie zależnie, czy były to kundle czy psy rasowe, małe czy duże, zrównoważone czy wariaty. Wstajemy, idziemy na spacer, potem śniadanie i wygłupy przy słaniu wyrka, potem przekąska i łazienka a potem klatka kenelowa (Jędzu) lub legowisko (Viki) a pańcia do roboty. Bez gadania, żegnania, tłumaczenia .... tak po prostu, zwyczajnie, jak zawsze – moje zniszczenia w domu to kawałek urwanej tapety listwa przy podłodze i dwie pary kapci – a wszystko to bo Jędzu musiała siedzieć w domu z chorą łapą, obecnie jeszcze zniszczeń nie dokonała, ale obawiam się, że to siedzenie w domu z gipsem skończy się szybciej czy później jakimiś uszkodzeniami

Ale jak na 11 miesięcy to całkiem dobry wynik

Każdemu kto ma problem ze swoim psiakiem, w postaci demolki, wycia i nie akceptowania pozostawania w domu, polecam klatkę kenelową. Już na forum było gdzieś o oswajaniu psa z pozostawaniem w tym prywatnym M1