BIAŁY OWCZAREK

SANDRA

Jeśli dobrze rozumiem, to uważasz, iż lekarz nie potrafi opatrzyć skaleczonego palca ?

Przecież Ci wszyscy sportowcy, mają psy nie tylko sportowe, ale również rodzinne

Mają dzieci, chodzą na spacery i wyjeżdżają na wakacje, czyli żyją jak statystyczny Kowalski.
Potrafią dać Kowalskiemu grzecznego pieska rodzinnego, ale potrafią również wyszkolić psa do sportu, jeśli Kowalski chwyci bakcyla. Lecz najważniejsze jest to, że potrafią pracować z psem twardym i wrażliwym, budować pieska lękliwego i temperować dominanta, niestety …. Wielu z tych „szkoleniowców” już tego nie potrafi …

Wybór należy do każdego, w końcu każdy może wydać swoje pieniądze w dowolny sposób

grzegorzduda

Na kursie "Szczeniaczkowo" w szkole DOGadajcie się najpierw koncentrujemy się nad tym, aby psy potrafiły się koncentrować na właścicielu, a przede wszystkim, aby właściciel potrafił panować na emocjami psa. Pracujemy z właścicielami nad tym, aby pies potrafił się spokojnie zachować w obecności innych psów. Po to wprowadzamy konga, gryzaki, uczymy w jaki sposób należy uspokajać psa dotykiem, jak i kiedy wykorzystać management. Po to wprowadzamy na początku zajęcia ze wzbogaconego środowiska, aby psy potrafiły się spokojnie zachować podczas zajęć, aby przekierować ich uwagę na spokojne poznawanie otoczenia. Dopiero wtedy doprowadzamy do kontaktów między psami. Jeżeli dopuścimy rozemocjonowane, rozszczekane i sfrustrowane psy do swobodnego kontaktu nie dając im alternatywnej formy rozładowania emocji mamy pierwszy krok do powstania konfliktu między psami, a tego chcemy uniknąć.

A jak wyglądają kontakty z innymi psami na naszym kursie? Gdy właściciele potrafią zadbać o spokój swojego psa, przeprowadzamy spotkania między psami. Uczymy właścicieli w jaki sposób należy kontrolować zachowanie, a przede wszystkim emocje psa. Tłumaczymy w jaki sposób powinny wyglądać spotkania psów, aby były przyjemne dla OBU psów.
Tak, aby nie wzmacniać ani zachować lękliwych, ani "dręczycielskich", tym bardziej agresywnych. Spotkania takie wprowadzamy zwykle w pierwszej połowie kursu (Piotr pierwszego posta napisał po 5 zajęciach z 16, obecnie jesteśmy po 6 spotkaniu - ani jedna ani druga liczba nijak nie daje połowy). Podczas kursu organizujemy spotkania zarówno ze szczeniętami jak i psami dorosłymi. Spotkania te są instruktażem na co należy zwracać uwagę podczas spotkań. Tłumaczymy jak sygnały odczytywać, które zachowania i w jaki sposób należy wzmacniać, a w jaki sposób uniemożliwiać wzmacnianie zachowań niepożądanych (np. agresywnych czy lękliwych). Jak napisałem wcześniej, jest to tylko forma instruktażu - jak powinny wyglądać codzienne kontakty mojego psa z innymi psami, aby podnosić jego "socjalność". W naszej ocenie nie da się przeprowadzić socjalizacji psa na kursie. Wprowadzamy tylko elementy socjalizacji i dajemy instrukcje co należy robić z psem w życiu codziennym.
Jeżeli ktoś jest zainteresowany naszym podejściem do wychowywania i szkolenia psów - jesteśmy otwarci na rozmowę.
Zdajemy sobie sprawę z tego, że w różnych szkołach jest różne podejście do pracy z psami. My swoje krótko przedstawiliśmy powyżej. O naszym podejściu informujemy kursantów podczas spotkania organizacyjnego, dodatkowo dwa pierwsze spotkania praktyczne są bezpłatne. Po tych spotkaniach można zrezygnować ze szkolenia. Kursant zawsze może przyjść do nas, jeżeli coś jest dla niego niejasne, ma inne potrzeby wobec zajęć lub wątpliwości. Jesteśmy dla naszych kursantów dyspozycyjni także między zajęciami. Szanuję decyzję Piotra o rezygnacji z naszego kursu. Jednak pierwszy kontakt o tym, że coś jest nie tak pojawił się po piątym spotkaniu na tym forum. Wcześniej nie mieliśmy żadnych komunikatów ze strony kursanta, że miał inne oczekiwania wobec spotkań.
pozdrawiam

Anade

W zeszłym tygodniu odwiedziliśmy z Kacprem inną szkołę. I muszę przyznać, że mamy bardzo pozytywne zdanie jak na razie. Przez całe zajęcia trwające godzinę psy są cały czas w ruchu, ciągle wykonują jakieś ćwiczenia i zadania. Nie ma czasu na nudę i siedzenie.
Pod koniec zajęć szczeniaki mogą się razem pobawić i pobiegać oczywiście pod czujnym okiem trenera, który reaguje jak coś jest nie tak w kontakcie.
Grupa składała się z sześciu psiaków nad którymi z powodzeniem panowała jedna osoba.
Będziemy tam chodzić dalej i damy znać jak się sprawa rozwija.

Anade

Kacper coraz lepiej się sprawuje Smile

Już nie warczy i szczeka na widok obcego psa a tylko się przygląda.
Przy spotkaniu z obcym psem podchodzi obwącha i zaprasza do zabawy Smile

Ma nawet już swoją ulubioną koleżankę w podobnym wieku na osiedlu z którą biega po łące:)

Jednak bardziej personalne podejście do psa i analiza jego zachowania przez trenera nie tylko na kursie ale i w domu bardzo pomagała.

Livia

Livia

No, to się naczytałam tych wszystkich wypowiedzi... Może jakieś podpowiedzi na świeżo upieczonej właścicielki psa?
-czy np jeśli wchodzę z psem na spacer i on się czegoś boi, piszczy to powinnam to zupełnie ignorować i iść powoli dalej (nie ciągnąc) czy przykucnąć, pogłaskać psa, dodać mu otuchy? Kilka razy wybrałam to drugie zachowanie a potem ktoś powiedział mi, że w ten sposób nagradzam to piszczenie czyli reakcie lękowe i w ten sposób mogę je wzmacniac? Sama już nie wiem.Kurczę, miałabym naprawdę wiele pytań do takiego szkoleniowca...
może znacie kogoś odpowiedniego w Szczecinie? Słyszałam o Psiej Farmie ale oni zaczynają szczeniaczkowo dopiero we wrześniu a Robin ma już dwa miesiące i to troche późno..

Mściwój

Wydaje mi się, że powinnaś zachować spokój i traktować zjawisko, którego pies się boi jak rzecz normalną. Lepiej nie wzmacniać lęków szczególnym zachowaniem - choć to ludzki odruch, żeby pogłaskać i dodać otuchy Smile

Zwróć uwagę, że pies - gdy spotka się z czymś nieznanym - cały czas obserwuje Twoją reakcję. Od Ciebie oczekuje wskazówki jak potraktować to "coś". Gdy zignorujesz, on też zacznie ignorować.

Ja to teraz cały czas przechodzę - niezła szkoła cierpliwości Wink

czarna

No właśnie... "ludzkie" dodawanie otuchy, pocieszanie, po przełożeniu na "psie" jest wzmacnianiem reakcji, zarówno tych pożądanych jak i tych, które chcielibyśmy wyeliminować. Zauważ, że jak pies zrobi coś, czego od niego oczekujesz, również go głaszczesz, poklepujesz, przemawiasz miłym tonem, pies to odbiera jako nagrodę. Zachowanie człowieka podczas dodawania otuchy jest podobne jak w czasie nagradzania - głaszczesz, poklepujesz, przemawiasz miłym tonem, mimo że wymawiasz wówczas inne słowa, np. Nie bój się. Ale dla psa nadrzędne znaczenie ma Twoja postawa względem niego i ton głosu, nie rozróżnia przecież tak dobrze słów, zwłaszcza szczenię... Dlatego w ten sposób wzmagasz reakcję lękową, podobnie jak wcześniej nagradzając wzmagałaś porządane zachowanie.

U szczeniaka to normalne, że się czegoś boi. Dopiero poznaje świat, dopiero rozstała się z mamą i miejscem w którym czuła się bezpiecznie, a to jeszcze dziecko Very Happy

Ważne jednak, zeby pokazać psu, ze świat nie jest taki straszny Very Happy

I dlatego, zawsze jeśli to tylko możliwe, należy pokazać psiakowi, że jego strach był nieuzasadniony. Teraz Ty jesteś dla suni autorytetem i przewodnikiem po świecie. Jeśli Robin się czegoś wystraszy i jeśli to tylko będzie możliwe i oczywiście bezpieczne, podejdź do obiektu, który wystraszył sunię i zachęć by zrobiła to samo. Może to chwilę potrwać, ale gdy Robin zobaczy, że nic złego się nie dzieje, np., że kolorowy, rozłożony parasol nie gryzie, sama ostrożnie podejdzie. Należy wówczas pozwolić zapoznac jej się z obiektem i dopiero wtedy pochwalić. Oczywiście nigdy nie należy przyciągać psa na siłę do "strasznego" przedmiotu, bo może przynieść to odwrotny skutek.

Życzymy Robin owocnych w nowe, dobre doświadczenia spacerki Very Happy

Livia

Msciwoj, Czarna dziekuje Wam bardzo za podpowiedzi. Bedziemy wiec spokojnie spacerowac i obserwowac swiat. Przeczytalam "sygnaly uspokajajace" i to faktycznie ciekawa sprawa jak psy zachowuja sie wzgledem siebie porozumiewajac sie w sposob dla nas zupelnie niewidoczny.

jovi

Ale psy zachowują się tak samo wobec nas , człowieków , które to człowieki najczęściej kompletnie ich nie zauważają ( tej całej psiej mowy ciała ), a nawet jak widzą to interpretują błędnie .

czarna

Właśnie! Nawet "zwykłe" machanie ogonem... niby prosta sprawa, wiadomo - oznacza radochę. No i właśnie okazuje się, że nie. W zależności od "częstotliwości" latania kity oraz strony na którą bardziej odchyla się ogon w trakcie merdania, oznacza ono co innego i to nie zawsze są pozytywne znaczenia, w sensie, że nie zawsze oznacza radość. Tak więc subtelne nawet zmiany w postawie, mimice psa, mogą wyrażać zupełnie różne znaczenia.

marie

Jeśli ktoś ma ochotę łyknąć trochę teorii (etologii psów) w przystępnej formie, a nie tak ograniczonej jak "Sygnały uspokajające" to polecam "Oczami psa" Alexandry Horowitz.
Nie mylić z "Okiem psa" Fishera w żadnym wypadku! Smile

Napisana przystępnie i dająca podstawowe pojęcie o "budowie" naszego zwierzaka - poczynając od fizjologii słuchu, wzroku etc i wynikających z niej różnic w postrzeganiu świata przez nas i naszych towarzyszy.

Mściwój

Mściwój

aniamniam

[quote="Mściwój"]