BIAŁY OWCZAREK

keyti

My z Lunką z dzieciakami najczęściej... pracujemy. Luśka nie lubi byc przytulana, co najwyżej klepana po łopatce za dobrze wykonane zadanie. Ale w - jak ja to nazywam - dogoterapii emocjonalnej sprawdza się świetnie! Dzieciaki uwielbiają jak młoda z nimi pracuje. No jakie dziecko nie będzie zachwycone, kiedy powie coś do pieska, a ten grzecznie z uśmiechem na mordce, pociesznie wykona zadanie Very Happy

Tutaj podczas zajęć ze szkolniakami:

Caaaaała sala dzieciaków...

Mój białas świetnie się dogaduje także z niepełnosprawnymi dziećmi. Nie mam niestety zdjęć z zajęć z Joahimkiem (z którym czasem się spotykamy), ale znalazłam te zdjęcia... Z przypadkowo napotkaną malutka dziewczynka z zespołem Downa.

A tu z moją siostrzenicą Oleńką. dziewczyny świetnie się dogadują.

Luna do dzieciaków zachowuje się wspaniale. Czasem, jeśli trafimy na - przepraszam za wyrażenie - upierdliwa bestyjkę, to poprostu odchodzi i stara się zniknąć z oczu małemu natrętowi. Ale jeśli tylko dziecko ma odpowiednie podejście do zwierzaków (to już jest kwestia wychowania rodziców), to sunia świetnie dogada się z każdym dzieckiem...

Mam jeszczze kilka filmików i innych zdjęć, ale niestety nigdy nie ma czasu na wrzucenie ich na neta Sad

michalina&Valar · Gość

Moje dziewczyny właśnie bawią się tak z Valarem jak Ola z Twoją sunią. Na pierwszym zdjęciu Ola podnosi rękę i widzisz (!) Lunka nie skoczyła na nią, tylko czekała, a choćby nawet skoczyła, ale kłapnęła w strone sznurka i piłki, jestem w stanie to zrozumieć. Natomiast bardzo podobna postawa jak z Twojego zdjęcia i Valar skacze i kłapie Natkę w okolice żeber i brzucha. Zrobił to znienacka i raptownie, więc wydaje mi się, że to z nim jest jakiś problem a nie ze sposobu podejścia do niego moich dziewczyn. Moje dziewczyny nie są namolne względem niego, bo mają średnio czas na zabawy (lekcje, lekcje.. itd.) z nim.

michalina&Valar · Gość

Jovi, co do Dangaja... Pierwszy Biały owczarek w tej szkole, na którym się uczyli i zdobywali doświadczenie to Diego. To tak gwoli informacji, a jeżeli chodzi o niego, hm... to w kwestii dzieci nie mieli nic do robienia.

jovi

Tu nie chodzi o dzieci jako takie, ale o nauczenie Was postępowania z psem, radzenia sobie z nim i oswojenia go z ludźmi w ogóle.

czarna

SANDRA

Najpierw szczeniak powinien przyzwyczaić się do dziecka - Kajka z miotem A

A tu Kaja bawi się z Viki

A tak dziecko poznaje psa - Viki z małą Zosią

A o to co nasz Tadeusz potrafił wyprawiać z Viki

I już obecny Tadeusz z dziewczynami

Gość

keyti

To byłam ja Wink

Wylogowało mnie - sorki Smile

jovi

Fajnie keyti, że to napisałaś, że Lunka nie była taka genialna w swoich zachowaniach do dzieci od zawsze, ale że został wykorzystany jej naturalny potencjał do nauki i chęć współpracy, odpowiednio nakierowany, potem wielokrotnie powtarzany i teraz jest efekt! że to nie wzięło się samo z siebie.

P.S. A tak w ogóle, matka czego Ty nie śpisz po nocy ? Wink

SANDRA

To prawda, pies u hodowcy poznaje, co to dziecko, co to kontakt z człowiekiem, co to inny pies. Potem trafia do właściciela i jest czystą kartą – oczywiście zakładam, że hodowca prawidłowo psa odchował. Każdy pies, kiedy dorasta sprawia jakieś problemy, jeden ucieka, inny głuchnie, a jeszcze inny strzela zębami. Ta sytuacja nie jest winą dzieci !! Ale dzieci też jej nie rozwiążą. Tylko chwilowe wyeliminowanie niebezpiecznych sytuacji, oraz codzienna, praca z psem doprowadzi do tego, że dziewczyny będą mogły bezpiecznie się z nim bawić. Pies musi znaleźć swoje miejsce w stadzie, bo teraz wyraźnie nie jest go pewnym. To też nie jest Twoja wina !! Każdy pies jest inny i trochę inaczej powinien być wychowywany.
Hodowca na pewno (przynajmniej ja tak robię) służył ci radą i pomocą jak prawidłowo wychowywać psa, na pewno uprzedził, iż biały potrzebuje pracy i zajęcia – wprawdzie ja za głoszenie takich opinii stałam się śmiertelnym wrogiem niektórych polskich hodowców, ale sądzę, iż sami też o tym mówią.
Kasia biorąc ode mnie Lunkę, doskonale wiedziała, co ją czeka i włożyła w psa bardzo dużo pracy, by zrobić z tej psicy prawdziwą psią damę.
Viki jest doskonale wyszkolona (PT, pokazy, obiedience) potrafi pracować z każdym, a ja jestem dla niej pępkiem świata, jest absolutnie czułą nianią dla małej Zosi, partnerem zabaw dla Tadeusza i Kajki. Ale to moja codzienna praca od pierwszego dnia, kiedy do mnie przyjechała – musiała się nauczyć, jak ma z dziećmi postępować. A jeśli myślisz, że Viki lubi przytulani to bardzo się mylisz – ona jest typowym BOS-em z dużym dystansem do obcych, dzieci też potrafi uniknąć, choć nie ma w niej cienia agresji, w jej dzieciach też nie.
Proszę nie odbieraj tego jako samo chwalenie się, napisałam to byś wiedziała, że praca doprowadza do tego, iż pies staje się doskonałym partnerem człowieka.

keyti&Luna · Gość

Jovi - jak każdy szczeniak chciała się bawić i bez cienia agresji, ale jednak skakała do piłeczki, co mogło grozić przewracaniem, bądź niechcącym zrobieniem krzywdy malcowi... Zawsze chętnie bawiła się z dziećmi (i tu ukłon w stronę hodowcy za ta szczenięcą-kojcową socjalizację). Ale tak jak napisałam, aby nie obawiać się jakichkolwiek nieprzyjemnych konsekwencji - wyeliminowałyśmy "elementy" niebezpieczne i pracą doprowadziłyśmy do zabawy wręcz idealnej, gdzie dziecko komendą "daj", "trzymaj" oraz innymi sztuczkami, może samo kontrolować zabawę (oczywiście pod moim okiem).

PS. Ząb mnie bolał całą noc - dziś wizyta u dentysty Sad

jovi

No to właśnie miałam na myśli keyti, że mimo jej otwartości na dzieci nie puściłaś tego na żywioł.

keyti

Dzięki Jovi. Smile

Wiesz kochana, ponoc to zaleta (dla jednych zaleta, a dla innych wada), ale koziorożce lubią mieć wszystko poukładane... A ja właśnie koziorożec jestem... Na Lunkę czekałam jak sama wiesz ponad rok. W sumie cały proces od decyzji o kupnie psa, poprzez wybieranie rasy i hodowli trwał koło 2-ch lat. W tym czasie gromadziłam wiedzę potrzebną do wychowania psa na cudownego towarzysza i wspaniałego przyjaciela. Dlatego każdy mój "ruch" był wcześniej przemyślany, ewentualnie skonsultowany ze szkoleniowcem (tu z Zofią Mrzewińską lub Olą - hodowcą).
Uczepię się tej "białej karty", ale... Tak jak ją sobie zapiszesz, tak z niej będziesz czytał przez kilkanaście lat. I lepiej głupot nie pisać, bo potem tylko do samego siebie można mieć pretensje/żal/niezadowolenie... Wink

Łatwo jest przewidzieć, że skoro szczeniak skacze do zabawki, może to przynieść fatalne skutki kiedy maluch dorośnie. Tym bardziej, jeśli zacznie skakać do piłki trzymanej przez dziecko. Dlatego najpierw trzeba było pokazać psiakowi jak powinien się z nami bawić, a po opanowaniu tej sztuki z właścicielem można było przejść do zabawy z dzieciakami.
Praca procentuje. Ja przez prawie półtora roku poświęcałam Lunie około 5-ciu godzin dziennie. Wstawałam przed piątą rano, szłam na 2-godzinny spacer, potem by ła praca, po pracy kolejne 2 godziny i jeszcze wieczorkiem spacerek i szkolenie w domu. Nie powiem - mąż był zaniedbany, nie było w domu posprzątane, nie gotowałam objadów... Ale cel był jeden - wychować Lune na członka rodziny, który nie będzie sprawiał absolutnie żadnych problemów, a wręcz będzie pomocny. Oczywiście jako młode małżeństwo wiedzieliśmy, że kiedyś będziemy chcieli powiększyć rodzinę o ludzkie maleństwo... Dlatego też Luśka od samego początku była do tego przygotowywana... Gdzieś tu na forum wyczytałam o tej "psiej zazdrości" - u nas to pojęcie (jako nazwa zachowania, które z zazdrością nic wspólnego nie ma - ale nie będe się nad tym w tym wątku rozwodzić) nie ma zastosowania, nie istnieje. Luna jest pewna swego miejsca w stadzie i nikt i nic jej go nie odbierze - i ona o tym doskonale wie. Ja jestem przekonana, że zaakceptuje nasze maleństwo od pierwszych chwil i będę się tym z Wami dzielić! Very Happy

Serdecznie pozdrawiam i mam nadzieję, że nikogo nie zanudziłam Wink

marie

To ja jeszcze dodam od siebie, ze pies jest zwierzeciem psowatym, a nie malpa naczelna typu homo sapiens. Stad wynikaja nieco inne sposoby okazywania i rozumienie czulosci. Malpy sie przytulaja i caluja, psowate sie iskaja, ocieraja itd.
Dosc duzo psow, ktore znam, zdecydowanie woli klepanie (byle nie po lbie), drapanie, podszczypywanie od tulenia.
Psa trzeba nauczyc, ze moze czerpac z tego przyjemnosc, ze jest to forma pieszczoty, a nie wyraz dominacji i niewolenia go.
Tak jak wiedza o ty, ze z dzieckiem trzeba postepowac ostroznie przychodzi przez nauke zycia w ludzkim stadzie, tak i wlasciwe odczytywanie ludzkich zachowan.

keyti

Święta racja Marie, święta racja Smile