BIAŁY OWCZAREK

michalina&Valar

Moim zdaniem te psy nie nadają się do kojca. Być może przy większej ilości psów kojec jest niezbędny (cieczka itd). Natomiast dla przeciętnego posiadacza pojedynczego psa to ja bym odradzała kojec a o budzie to już nie wspomnę. Ja nie wyobrażam sobie aby mój pies został sam na dworzu - a dlatego, ze jego to po prostu nie intetresuje. Valar chodzi za nami jak cień. Nawet nieobędzie się bez jego asysty do WC. Twisted Evil

Śpi przy łóżku (również tak jak Sandra nie toleruje psa w pościeli), ale Valar się do niego nie pcha. Często sie zdarza, że mimo otwartych drzwi tarasowych on i tak leży przy nas. Wybiega na dwór i wbiega do domu co chwila meldując się (tak to przynajmniej wygląda): już jestem!
Co do drugiego psa 6 letniego tak wyszydzanego przez Michała właściciela Mili od forumowej sabiny (opinia o psie, którego nawet na oczy nie widział - proponuje zająć się swoim rasowcem i jego intesywną socjalizacją bo będzie trzeba słonia szukać w ZOO na reproduktora), pies ten wręcz latał od drzwi do okna balkonowego interesując się co dzieje się w domu - podrapał mi drzwi i framugi od balkonu. Oba psy nie oddalały/ją się od drzwi tarasowych - to była/jest ich stała miejscówka gdy są na działce. Więc jak bym mogła zamknąć psa w kojcu na noc czy na dzień i tam go trzymać nie interesując się nim - jak te psy same szukają zaintersowania sobą u swojego właściciela i moim zdaniem odizolowane od swojego własciciela są nieszczęśliwe.

goska

Ja również uważam,że psa nie powinno się trzymać w kojcu (ani na łańcuchu, żeby nie było wątpliwości). Wyjątkiem może być pies służbowy.
Dlaczego nie w kojcu? Bo Lena jest ze mną dla naszej wspólnej przyjemności i wspólnej bytności. Rozstajemy się kiedy idę do pracy. Kiedy wracam tak organizuję czas, żeby spędzić go w towarzystwie psa. Razem chodzimy na spacer, w gości, kiedy czytam Lena najchętniej leży z głową na moich stopach, kiedy gotuję - towarzyszy mi w kuchni, kiedy wyjeżdżam towarzyszy mi w pociągu, a ja wybieram takie miejsca, gdzie możemy być razem, kiedy zaczyna się w nocy kręcić po domu bo źle się czuje to od razu to wiem i próbuje pomóc itp.
Mam tyle czasu i pieniędzy, że mogę się opiekować jednym psem w domu. I nie chcemy i nie potrzebujemy kojca (tym z kojców pomagam w pobliskim schronisku).
No z tym, że ja nie jestem hodowcą i być nie zamierzam(jak będzie drugi pies to też się obejdziemy bez kojca) a Lena nie jest bosem tylko białasem w typie - 4 lata temu to się nazywala owczarek kanadyjsko-amerykański.

Przeklejam to z drugiego forum bo po co pisać drugi raz - a w ogóle to szkoda,że są dwa fora niestety.

aniamniam

A ja nie mam nic przeciwko trzymaniu psa w kojcu jeśli:

-przyzwyczajany jest do tego od początku (a nie po paru latach mieszkania w domu i spania blisko właściciela nagle zostaje na zewnątrz)

-poświęcamy mu odpowiednią ilość czasu i uwagi aby zaspokoić jego potrzeby(w tym takie podsawowe jak spacer na siusiu i kupke, pełna miska i takie jak zabawa, ćwiczenia, ruch, szkolenie...)

Bo to jest tak: ludzie którzy trzymają psa w domu, muszą wyjść z nim na spacer więc już w jakiś sposób poświęcają mu swój czas. Spacer to zazwyczaj chwila zabawy (rzucanie piłeczki, patyczka) i chwila na szkolenie i wychowanie (przechodząc przez jezdnie każemy sie psu zatrzymać, kiedy biega przywołujemy go kilkakrotnie, czasem każemy usiąść, czasem czekać pod sklepem) - tak mi się przynajmniej wydaje.
A o psach trzymanych w kojcu czy budzie myślimy: że on biedny, tak cały czas siedzi sam. Przecież wcale tak nie musi być. Przeciez są tacy którzy na zabawę i naukę psa poświęcają podobną ilość czasu, wychodzą z nimi na długie spacery...
Oczywiście są i tacy, którzy trzymają psy na zewnątrz, pies za przeproszeniem sra na działce, czy w kojcu, podaje mu się miskę z jedzeniem i tyle kontaktu z człowiekiem. Takim procederom również mówię NIE!!! Bo po co tak naprawdę ten pies wtedy? Tańszy przecież jest alarm i jakiś monitoring czy coś...

Nie możemy jednak zakładać, że ktoś kto trzyma psa na podwórku, kompletnie się nim nie interesuje...

michalina&Valar

[A kto pisał o guzie?bo tu ja nic nie wiem,a chyba powinnam???[/quote]

Nenemuscha - a to nie chodziła o Volte, ale o jej mame Smile

. Temat mnie zainteresował w ogólnym aspekcie.

Aniamniam - moim zdaniem ta rasa nie bardzo nadaje się na to aby byc zdala od człowieka. Gdzieś ktoś napisał "że pies mu nocami wyje" chyba wtedy był na zewnętrz ten pies, moze w kojcu... i to pies tej rasy właśnie... a co oznacza wycie u psa?

aniamniam

Michalina, no ale przeciez kiedy wszyscy wychodzą do pracy, a dzieci do szkoły to pies też zostaje sam, z dala od swoich właścicieli - jak dla mnie to to dokładnie to samo... Rolling Eyes

jovi

Poproszę marie żeby wycięła stąd wypowiedzi na temat kojców bo to temat ciekawy i sama mogę w nim coś dodać i zamieściła w oddzielnym wątku Wink

SANDRA

Aniu jeśli kojec to miejsce do spania to ok

Czysty, suchy kojec o odpowiednich rozmiarach, gdzie pies tylko śpi, czy wypoczywa gdy opiekuna nie ma, lub w nocy, czyli w sytuacjach gdy nasz burek, śpi np w klatce kenelowej - tak to może wyglądać. Kiedy resztę dnia pies spędza z opiekunem, gdy się z nim pracuje i bawi, chodzi na długie spacerym dba o właściwą socjalizację ... itp, to kojec sam w sobie nie jest niczym złym. Jednak jak to najczęściej wygląda? Pies siedzi całymi dniami zamknięty w klatce 2*2 metry, wypuszczany na noc by domu pilnował i znów zamykany, jak wyjdzie na spacer pt fizjologia to już sukces.
Ja uważam, iż podstawą prawidłowego funkcjonowania psa, jest poczucie przynależności do stada. Czyli wspólna praca i zabawa z opiekunem, możliwość toważyszenia opiekunowi w zajęciach, wyprawach, a nawet w tym oglądaniu TV gdy pies z zadowoleniem chrapie z głową na naszych stopach. Gdy jednak przychodzi moment, że nasze futro musi zostać samo, ot np prozaiczne wyjście na zakupy czy do pracy, wówczas moim zdaniem traci znaczenie czy pies zostanie w domowym kojcu, czy w podwórkowym kojcu czy na kanapie

Byle był do tego przyzwyczajony, bo jednak w naturze samotny wilk ma niewielkie szanse na skuteczne polowanie a tym samym na przeżycie.
Jednak niejednokrotnie przekonałam się, że gdy ktoś pyta lub mówi o kojcu to tak na prawdę ma na myśli psa, który spędza życie w kojcu, bez zajęcia, bez wybiegania, bez uwagi opiekuna, którego widzi tylko gdy otwiera kojec na noc, zamyka rano i gdy daje jeść - a temu mówię zdecydowanie nie.

michalina&Valar

Popieram Jovi to powinien byc oddzielny temat Smile

Aniu tak jakby podobna sytuacje ale w nocy nie jest sam tylko w domu. Zresztą każdy ma prawo do swojej opinii Smile

, w moim odczucie ta rasa mało nadaje się na przebywanie oddzielnie od właściciela. Czy nie masz wrażenia, że masz w domu cień Wink

?

SANDRA

Popieram - temat interesujący i warto precyzować, kiedy kojec to miejsce jedynie wypoczynku a kiedy staje się miejscem odseparowania psa od stada - jego ludzkiej rodziny

aniamniam

No widzisz wiec ja myślę, że każdy z nas i tu na tym forum i na tamtym ma takie samo zdanie. Jeśli człowiek odpowiedzialny i wie co psu "do szczęścia potrzeba" to czy on będzie mieszkał na podwórku w kojcu czy w domu, czy to będzie BOS, czy ON, czy Kaukaz to moim zdaniem nie ma różnicy. Trzeba się tylko trochę wysilić przed kupnem psa, poczytać o przeznaczeniu, o tym jaki ma charakter, i odpowiedzieć sobie na pytanie czy ta właśnie rasa jest dla mnie... Czy mam czas aby zaspokoić wszystkie potrzeby psa i zdać sobie sprawę, ze jeśli te potrzeby zaspokojone nie będą to prędzej czy później wystąpią jakieś problemy, o które zazwyczaj "przypadkowi właściciele" obwiniają psa a nie siebie. Wtedy możemy mówić o nieszczęśliwym psie. Jednak on może być tak samo nieszczęśliwy w domu sypiając w łóżku z panem, jak i na dworze...

SANDRA

I teraz się nie zgodzę – rasa ma znaczenie – są psy wyhodowane do samodzielnego pilnowania stad, które spędzały życie z owcami na graniach, psy tych ras do naszych większych czy mniejszych M się nie nadają. One potrzebują przestrzeni do pilnowania, świetnie znajdują się w roli psa stróżującego, biegającego po wielkim terenie i doglądającego dobytku.
BOS to pies który jest cieniem swego człowieka. Można go nauczyć pozostawania, zarówno w klatce kenelowej w mieszkaniu jak i w kojcu na dworze. Ale ja widzę ogromną różnicę między psem mieszkającym w kojcu a psem pozostawiającym w kojcu.
I druga sprawa, ja raczej bym zakładała, że ludzie, zaczynający interesować się rasą, tacy co dopiero psa kupili, lub nad tym się zastanawiają. Wcale nie mają wiedzy o potrzebach i specyfice psów tej rasy – bo i skąd mają ją brać ??? Przekonałam się wielokrotnie, że pod pytaniem czy nadaje się do kojca, rozumieją psa mieszkającego w kojcu – pilnującego obejścia – to takie popularne określenie

Dla tego uważam, iż warto głosić, że BOS do kojca się nie nadaje. Bo Ci, którzy zaczną szukać dalszej wiedzy o rasie, mimo tego, dowiedzą się – od hodowcy, czy choćby z tego tematu – że pies tej rasy może w kojcu pozostać. Nauczą się również, iż to nie to samo co mieszkać.

aniamniam

michalina&Valar napisał:
. Czy nie masz wrażenia, że masz w domu cień ?

Michalina na początku tak było. Bosman chodził za mną z kąta w kąt. Jednak wiedziałam, że szczeniak potrzebuje dużo snu, a takie czuwanie i przemieszczanie się co chwila z miejsca na miejsce nie pozwalało mu pożądnie wypocząć. Rozwiązaniem była klatka właśnie. Tam pies miał spokój i szybko się nauczył, że mimo iż gdzieś wychodzę to nie zginę i wrócę. Tak mi sie wydaje, że owczarki tak poprostu mają. Pilnują każdego z domowników jak stada owiec. Ja Bosmana zwalniam czasem z pracy bo wiem, że tego potrzebuje, a na pilnowanie stada przyjdzie czas na spacerze wtedy będzie się mógł wykazać

aniamniam

michalina&Valar

W sumie już napisałam, co myślę - moim skromnym zdaniem z punkty widzenia predyspozycji psychicznych to ta rasa do kojca (strikte - siedzenia cały czas + micha + jakiś spacer) nie nadaje się. Ja odnoszę wrażenie, że te psy są najszczęśliwsze jak są razem z człowiekiem, chodźby u jego stóp leżąc gdy ten ogląda np. TV. Ale z drugiej strony gdybym miała 6 psów to sama nie wiem ... no chyba nie zdecydowałabym się na taką ilość. Albo tak jak moja sąsiadka pies plus dwa koty Smile

i tak bym chodziła sobie z nimi he he... Na szczęście nie muszę podejmować takich decyzji ponieważ nie jestem hodowcą i nigdy nie będę.